بر اساس آمار مرکز آمار ایران روند اشتغالزایی و ایجاد شغل طی 40 ماه گذشته منفی بوده و تعداد شاغلین کشور بیش از 132 هزار نفر کاهش یافته است.
این در حالی است که مسئولان دولت نهم در توضیح چرایی فوریت اجرای طرح بنگاه‌های زودبازده به این موضوع اشاره می‌کردند که در سال‌های بعد (منظور همان سال‌های 1386 تا 1389)، کشور با ورود وسیع نیروی کار به بازار مواجه خواهد شد که ضروری است طرح‌هایی برای اشتغال این نیروها تنظیم شود.
جهرمی، وزیر وقت کار از ورود سالانه یک میلیون و 200 هزار نیروی کار جدید به بازار کار خبر می‌داد و مدعی بود که با ایجاد سالانه حداقل یک میلیون و 200 هزار شغل می‌توان به کاهش نرخ بیکاری در کشور دست یافت.
اما آمار نشان می‌دهد که نه تنها طی 4 سال گذشته 4 میلیون و 800 هزار شغل جدید در کشور ایجاد نشد، بلکه تعدادی شغل از مشاغل موجود کشور کاسته شده است.
در تازه‌ترین گزارش مرکز آمار درباره نرخ بیکاری در فصل بهار سال 1389 عنوان شده است که از جمعیت فعال 24 میلیون و 204 هزار و 201 نفری در ایران، 3میلیون و 525 هزار و 640 نفر بیکار و 20 میلیون و 678 هزار و 551 نفر دارای حداقل یک ساعت کار در هفته بوده‌اند.
این به این معناست که در 3 ماه نخست سال 1389نه فقط شغلی ایجاد نشده است بلکه 322 هزار و 152 شغل نیز از بین رفته است.
طبق آمار از ابتدای سال 1386 تا ابتدای تابستان 1389، نه فقط شغلی افزوده نشده است، بلکه بیش از 135 هزار شغل نیز از دست رفته است. البته شکی نیست که تعدادی شغل طی این سال‌ها ایجاد شده است، ولی از بین رفتن برخی مشاغل و تفاضل مشاغل ایجاد شده به مشاغل از بین رفته عدد 135 هزار شغل را نشان می‌دهد که فاجعه‌ای برای کشور محسوب می‌شود.
و این روند منفی اشتغالزایی در دولت احمدی‌نژاد در حالی است که در 5 سال اخیر افزایش نقدینگی و چاپ پول رشد 400 درصدی داشته، هزینه‌های 5 ساله دولت بیش از 300 هزار میلیارد تومان بوده و حجم بدهی‌های دولت به بیش از 130 هزار میلیارد تومان رسیده است.
منبع:آفتاب
