آقای فرماندار! انتصاب مشاور فرهنگی لازم است اما کافی نیست
چند ماهی است که آقای «علی حدادی» فرماندار شهرستان ساوجبلاغ، یکی از دوستانش به نام آقای «موسی زاده» را به پست مشاورت فرهنگی خود منصوب کرده است و ظاهرا" اختیارات وسیعی را نیز برای ایشان تدارک دیده است که از آن جمله نظارت گسترده بر فعالان فرهنگی و هنری و نهادهای فرهنگی شهرستان است. با این وسعت اختیارات به نظر می رسد که ایشان دیگر یک مشاور به معنای متعارف کلمه نیست بلکه به مثابه رئیس دستگاه فرهنگ و هنر شهرستان و یا معاون فرهنگی فرماندار است! در حاشیه این انتصاب غیرکارشناسانه، نکاتی را با اهالی فرهنگ و هنر شهرستان ساوجبلاغ در میان می گذارم و امیدوارم که این دغدغه در تعالی گفت و گوهای فرهنگی موثر افتد:
1. معروف است که همه چیز را همه کس داند نه یک نفر. یعنی هر قدر هم که عاقل و فرزانه باشیم، از نظر «دیگران» بی نیاز نیستیم. «مشورت» اصل مهم اسلام و قرآن است. اگر مدیران و مسئولان می خواهند خطای کمتری در روند مدیریت خود داشته باشند، نباید فقط به «رای» خود متکی باشند. به فرمایش امام علی علیه السلام «استبداد رای»، انسان را به هلاکت می کشاند. مشورت، شرکت در عقل و فهم نخبگان و کارشناسان است. حیف است انسان در کنار گنج، گرسنه بخوابد و در کنار آب، تشنگی بکشد.
آقای فرماندار هم از این قاعده انسانی، مستثنی نیست و بایستی در حوزه های مختلف فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و... کارشناسان خبره و خلاق را دعوت به همکاری نماید تا از برکات اصل ارزشمند مشورت بهره مند شود. در آن صورت است که ایده مدیریتی خویش را با اندیشه های عمیق مشاورانش پیوند خواهد زد و این پیوند است که مدیریتی توسعه گرا و بانشاط در پی خواهد داشت.
2. انتصاب مشاور، لازم است اما کافی نیست چون مشاور هم باید ویژگی هایی داشته باشد تا بتواند یک مدیر اجرایی را در برنامه ریزی ها و تصمیم گیرهای مدیریتی یاری رساند. بی تردید مشاور در موضوع مورد مشاوره باید صاحب نظرتر، با سابقه تر، مجرب تر، واردتر و دقیق تر از مدیر باشد تا بتواند مشورت دقیق و درست به ایشان دهد.
3. با جست و جوی فراوان در محافل فرهنگی و هنری دو شهرستان ساوجبلاغ و نظرآباد دریافتم که مشاور فرهنگی آقای فرماندار، فاقد هرگونه کارنامه فرهنگی و هنری است. ایشان در سال های گذشته معلم ریاضی بوده و هم اکنون نیز بازنشسته آموزش و پرورش است. هیچ گونه تولید فرهنگی و هنری نداشته و با هیچ کدام از انجمن های فرهنگی و هنری دو شهرستان ساوجبلاغ و نظرآباد هم در ارتباط نبوده است. این در حالی است که شهرستان ساوجبلاغ مملو از چهره های فرهنگی و هنری خوش ذوقی است که با ارایه آثار خویش در جشنواره های ملی و بین المللی، خوش درخشیده اند. بخشی از این کامیابی ها را در وبلاگ «ساوجبلاغ پژوهی» بخوانید.
با احترام به شخصیت آقای موسی زاده و سوابق آموزشی ایشان، بی تردید انتخاب چنین گزینه ای به عنوان مشاور فرهنگی، نه تنها کمتر ثمره ای برای توسعه و تعالی فعالیت های فرهنگی و هنری ندارد، بلکه این دغدغه را دامن می زند که شاید حضور ایشان، نوعی ایستایی و توقف در فعالیت های فرهنگی و هنری را در پی داشته باشد. به نظر می رسد ایشان با کارنامه ناموفقی که در پست مشاورت فرهنگی آقای حدادی در فرمانداری نظرآباد داشت، نباید بار دیگر به این مسئولیت مهم با این همه آزادی عمل، گمارده می شد.
در تماس هایی که با چهره های اصلی فرهنگ و هنر شهرستان داشتم، آنها نیز از این انتصاب ابراز نگرانی می کردند و از فرماندار محترم گله داشتند که چرا مشاور فرهنگی اش را از میان استعدادهای جوان و نیروهای خلاق انجمن های هفتگانه فرهنگی و هنری شهرستان انتخاب نکرده است. باید صریح عرض کنم که جناب آقای فرماندار! درستی هر تصمیم فرهنگی به دقت در «مبداء» و محاسبه خردمندانه اسباب و ابزار «هدف» و «راه» و «شیوه» وابسته است.
4. در پایان این نوشتار توجه آقای فرماندار را به این فراز از بیانات رهبر فرزانه انقلاب جلب می کنم. معظم له درباره استفاده از نخبگان و بهره مندی از دیدگاه های ایشان می فرماید: «به نظر من مهم ترین حمایت برای نخبگان این است که زمینه کار و مقدمات کار برای آنها فراهم شود. ذهن نخبه و مغز نخبه به دنبال کار، ژرف نگری، تولید، خلق، گشودن باب های جدید و رفتن به راه های نو است.» ای کاش گزینش مشاور فرهنگی جناب فرماندار هم از میان نخبگان فرهنگی و هنری شهرستان انجام می شد. البته به قول قدما، جلوی ضرر هر وقت گرفته شود، منفعت است... یا علی مدد.
حسین عسکری / سهشنبه 23/9/1389 / ساعت 11:2 عصر
