فراوان باید شمع روشن کرد
اواسط دهه شصت در یکی از مدارس راهنمایی شهر نظرآباد، معلم جوانی به ما عربی درس می داد. از همه نظر با دیگر معلمان مدرسه تفاوت داشت. از قد و قامت رشید گرفته تا لحن صحبت و شیوه درس دادن. برای او فقط آموزش قواعد عربی اصالت نداشت. به «پرورش» و «تربیت» نیز به همان اندازه بلکه بیشتر اهمیت می داد. جدی بود و نظام تشویق و تنبیه ویژه خودش را اعمال می کرد. نمی دانم چرا از همان دیدار اول، مهرش بر دلمان نشست. حجت الاسلام و المسلمین اسماعیل آل احمد، مهندس اصغر جیبا (رادنژاد) و بنده در دوره راهنمایی همکلاس و دوست صمیمی بودیم و هر سه نیز عزیز دردانه معلم عربی مدرسه.ادامه مطلب...
منبع:ساوجبلاغ پژوهی