سلام خدمت همة دوستان و بازدیدکنندگان عزیز
واقعاً امروزه شرایط زندگی و محیط زیست آدمی از هر لحاظ تغییر و تحول پیدا کرده و در عین اینکه بر رفاه و آسایش بشر افزوده شده در عین حال دقدقه‌ها و همچنین مشکلات و ناامنی‌ها هم بیشتر شده. از یکطرف اوج رفاه و ثروتمندی رو میشه به تماشا نشست و از طرف دیگه اوج فقر و به قولی بدبختی رو. از یکطرف اوج امنیت و آسایش و از طرف دیگه اوج ناامنی و استرس.
و در دنیای امروزی، در قرن ??، قرنی که همه چیز شهری شده، شهرها محل زندگی، کار، تفریح و اسکان شدن و این شهرها در عین پدید آوردن امکانات و شرایط زیست و زندگی، تناقضات و مسائل و مشکلات زیادی رو هم در خود دارن. چه بسا شهری آباد و سرزنده در فردای اون به خاطر حادثه‌ای طبیعی (مثل زلزله) یا ساخت انسان و تکنولوژی (مثل حملة اتمی) تبدیل تپه‌ای خاکستر بشه. در کنار این، گذران زندگی روزمره نیز اغلب در شهرهای جهان سوم یا به خاطر خلوتی زیاد و فقدان امکانات (خدماتی، شغلی و ... ) و یا شلوغی و ازدحام و فشردگی زیاد با مشکلات زیادی روبرو بشه. کمبود امکانات مالی، انحصارات بزرگ، ناامنی سیاسی، هزینه‌های سرسام آور نظامی، هدف‌گزینی‌های نادرست، مدیران نالایق و شرایط اجتماعی- اقتصادی بین‌المللی، همه و همه محدودیت‌های بسیار بزرگی رو برای فراهم کردن زمینه‌ها و شرایط یک زندگی خوب برای عامة مردم بوجود بیاره. کیفیت مناسب زندگی و یا حداقل فراهم بودن زمینه‌های رفع نیازهای اساسی که این انسان خستة امروزی کمی هم بتونه به سلسله مراتب بالاتر نیازهای خودش از جمله خودشکوفایی برسه و تنها در پیچ و خم روزمره‌گی و رفع احتیاجات اولیة خودش اونم با استرس‌ها، فشارها و ناملایمات زیادش غرق نشه، واقعا چطور باید حاصل بشه؟
واقعا آیا میشه که شرایط قابل قبولی رو برای زندگی فراهم کرد؟
آیا شهر رو به عنوان سکونتگاه انسان مدرن می‌توان برنامهریزی کرد؟
زمینه‌ها و شرایط لازم برای برنامهریزی مناسب چیست؟
و برنامهریزی باید توسط چه کسانی انجام گیرد؟
منتظر نظرات و پیشنهادات خوب شما هستم. ممنون
